تاریخچه شکلات
شکلات، یکی از خوشمزه‌ترین و پرطرفدارترین خوراکی‌های جهان، تاریخی بسیار کهن و جذاب دارد که ریشه‌های آن به تمدن‌های باستانی قاره آمریکا بازمی‌گردد. قدمت استفاده از دانه‌های کاکائو به حدود 1900 سال پیش از میلاد در منطقه‌ی آمریکای مرکزی بازمی‌گردد، جایی که نخستین بار تمدن‌هایی چون المک‌ها، مایاها و بعدها آزتک‌ها از این دانه‌های ارزشمند بهره می‌بردند.
در آن دوران، شکلات به شکل امروزی‌اش وجود نداشت. مردم آن زمان دانه‌های کاکائو را برشته و آسیاب می‌کردند و با ترکیب آن با آب، فلفل، و ادویه‌جات دیگر، نوشیدنی‌ای تلخ و مقوی تهیه می‌کردند که «شکلات» یا در زبان ناهواتل (زبان بومی آزتک‌ها) xocolatl به معنای “آب تلخ” نامیده می‌شد. این نوشیدنی جایگاه بالایی در مراسم مذهبی، آیین‌های سلطنتی و حتی معاملات اقتصادی داشت. در امپراتوری آزتک، دانه‌های کاکائو به‌قدری ارزشمند بودند که به‌عنوان پول نیز مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
در قرن شانزدهم میلادی، با ورود اسپانیایی‌ها به قاره آمریکا، دانه‌های کاکائو به اروپا منتقل شد. در ابتدا، طعم تلخ آن مورد پسند اروپایی‌ها نبود، اما با اضافه کردن موادی مانند شکر، وانیل، دارچین و شیر، شکلات به تدریج به نوشیدنی‌ای دلپذیر تبدیل شد و محبوبیت خود را در میان اشراف و دربارهای سلطنتی اروپا به‌دست آورد.
در قرون بعدی، شکلات به نماد تجمل و لذت بدل شد و با توسعه فناوری در قرن نوزدهم، وارد مرحله‌ی جدیدی از تولید انبوه شد. در سال 1828، شیمیدانی هلندی به نام کونراد فن هوتن روشی برای استخراج چربی (کره کاکائو) از دانه‌های کاکائو ابداع کرد و پودر کاکائوی خشک‌شده را تولید نمود. این نوآوری راه را برای تولید شکلات جامد باز کرد.
در سال 1847، نخستین تخته شکلات مدرن توسط جوزف فرای در انگلستان ساخته شد. چند سال بعد، در سوئیس، شکلات شیری نیز با ترکیب شیر تغلیظ‌شده توسط دانیل پیتر و هنری نستله به بازار عرضه شد و مسیر تنوع شکلات‌های امروزی را هموار کرد.
امروزه شکلات در سراسر جهان در اشکال گوناگون از جمله شکلات تلخ، شیری، سفید، مغزدار، طعم‌دار و حتی رژیمی تولید و مصرف می‌شود. این ماده نه تنها در خوراکی‌های روزمره بلکه در شیرینی‌پزی، کیک‌سازی، و هدیه دادن نیز نقش ویژه‌ای دارد و به نمادی از عشق، آرامش، لذت و خلاقیت تبدیل شده است.
